Uroczystość intronizacji relikwii bł. Hiacynty i Franciszka

       W ramach duchowego przygotowania do kanonizacjiIMG_2850 bł. Jana Pawła II już po raz trzeci 22 i 23 lutego br. w Sanktuarium M.B. Fatimskiej i bł. Jana Pawła II w Stagniewie odbyło się modlitewne czuwanie z udziałem charyzmatycznej Grupy Uwielbienia Miłosierdzia Bożego z Gdańska wraz z ks. Krzysztofem i Edytą. Czuwanie rozpoczęliśmy od liturgii pokutnej ze spowiedzią indywidualną. Tematem przewodnim liturgii słowa była „pokora”. Słowo Boże ukazywało jak należy postępować, aby stać się człowiekiem pokornym. Potępiało natomiast pychę i zarozumiałość, które tak często krępują człowieka.

Punktem kulminacyjnym tego dnia była Eucharystia ku czci bł. Hiacynty i Franciszka z uroczystym wniesieniem i intronizacją ich relikwii. Hiacynta i Franciszek Marto oprócz ich kuzynki Łucji Dos Santos byli świadkami objawień Matki Bożej w Fatimie w 1917r. Dzieci zostały wyniesione na ołtarze przez Jana Pawła II 13 maja 2000r. w Fatimie. Na uroczystości beatyfikacyjnej obecna była Łucja licząca 93 lata. Ojciec Święty Jan Paweł II w czasie homilii podkreślił, że Kościół chce przez ten obrzęd postawić na świecznikach te dwa płomyki, które Bóg zapalił, aby przyświecały ludzkościIMG_2886 w jej ciemnych i niespokojnych godzinach. Dopełnieniem tego dnia była wieczorna  adoracja Najświętszego Sakramentu z modlitwa wstawienniczą.

 Świadectwo:

Pokora – o tę łaskę poprosiłem Ks. Biskupa w chwili, gdy podszedłem, aby włożył na moją głowę ręce i w modlitwie wstawienniczej prosił wraz ze mną Pana Boga, aby Duch św. właśnie tę cnotę wlał w moje serce. 

Cieszę się, że kolejny dzień skupienia 22.02.2014r.IMG_2857 przygotowujący nas do kanonizacji bł. Jana Pawła II miał w swoim programie liturgię pokutną z indywidualną spowiedzią sakramentalną. Przeżywanie kolejnych tego dnia spotkań z Panem Jezusem, jako głową i Jego Mistycznym Ciałem, czyli braćmi i siostrami z Jego Kościołem mogło się już dokonywać z czystym sercem i wzrokiem, którego nie wykrzywia grzech. To czyste spojrzenie na otaczającą mnie rzeczywistość pozwoliło mi zauważyć jak wielkim miłośnikiem różnorodności jest Pan Bóg, który kocha każdego człowieka z jego niepowtarzalnością. Jak ta różnorodność może być darem dla drugiego człowieka? Wzajemnie się ubogacając w pielgrzymowaniu do naszego jedynego celu, jakim jest pełna komunia z Panem Bogiem w niebie.                                                                                                                        Dawid

Ten wpis został napisany przez , opublikowany w wtorek, 25 Luty 2014 o godzinie 12:22