Rekolekcje 14 – 16 marca 2008 r.

?Oto idziemy do Jerozolimy: tam Syn Człowieczy zostanie wydany arcykapłanom i uczonym w Piśmie. Oni skażą Go na śmierć i wydadzą go poganom na wyszydzenie, ubiczowani i ukrzyżowanie; a trzeciego dnia zmartwychwstanie? Mt 20, 18-19

Tamte wydarzenia ? haniebna śmierć Jezusa na Krzyżu ? sprawiło, że dzisiaj wielu na krzyż spogląda jak na symbol cierpienia, poniżenia wstydząc się go i odrzucając.

Jak co roku niedziela Palmowa i dni ją poprzedzające są okazją do przeżycia rekolekcji, jakie w tym roku odbyły się w dniach 14-16 marca. Corocznie jest to czas, w którym poprzez spowiedź świętą, możemy przygotować się do przeżywania niedzieli palmowej, pamiątki triumfalnego wjazdu Jezusa, witanego przez wielki tłum wiernych w Jerozolimie.

Pomimo chłodu panującego w naszym skromnym Kościele nikt z licznego grona osób przybyłych na te rekolekcje nie zdążył zmarznąć dzięki księżom, którzy wsparli swoją obecnością ks. Biskupa. 

Taka wspólnotowa spowiedź jest okazją nie tylko do szczerego pojednania się z Bogiem, ale również do rozważenia nauki przekazanej nam przez spowiednika i odprawienia prawdziwie szczerej pokuty, o której zdarza się nieraz zapomnieć po wyjściu z parafialnego Kościoła.Po duchowym oczyszczeniu się z grzechów, wszyscy wzięliśmy się do prac związanych z przygotowaniem naszej Betanii do jutrzejszych uroczystości.   choć taka praca wywołać może siódme poty u człowieka to jednak może ona również wzbudzić wielką radość o ile wykonywane jest wspólnie.

Nikt nie szczędził sił dzięki czemu nasza ?wioska cudów? w kilka godzin, może nie zmieniła się nie do poznania, ale z pewnością ?odmłodniała?

W wielkim tygodniu miejscem centralnym każdego Kościoła staje się grób Pański, którego widok każdemu przypominać powinien, że do świąt naprawdę już niedaleko, a sami powinniśmy postawić sobie pytanie ?czy jestem gotowy na to by Chrystus zmartwychwstał i we mnie??

Uroczystość św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny zgromadziła nas na wieczornej Eucharystii.

W czytaniach liturgicznych przypomniana została postać św. Józefa, którego całe życie było ciągłym aktem wiary i posłuszeństwa.

Sobotni dzień kończyliśmy uroczystą agapą odczas której był czas na życzenia,

?wspólne spożywanie posiłku,

 ?oraz śpiew.

niedzielę do Kościoła przeszliśmy procesją spod Krzyża, który na wiosce stanął przed wielu laty, po wcześniejszym przyniesieniu go aż z Dzierzgona.

Pod koniec ks. Biskup dokonał poświęcenia krzyża, który już za chwilę miał być umieszczony na szczycie nowo budowanej świątyni.

I ponownie w procesji wynosimy krzyż z Kościoła?

?jeszcze spojrzenie, czy wszystko przygotowane?

?i już krzyż przekazany w ręce mężczyzn, którzy umieszczą go na miejscu skąd będzie cieszył oczy okolicznych mieszkańców.

Wszyscy z wielkim przejęciem  przyglądaliśmy się pracom na wysokościach, a w wielu oczach zakręciły się łzy wzruszenia.

   I doczekaliśmy się, na nowo budowanej świątyni, nad całym Stagniewem, nad naszą ?wioską cudów? swe ramiona rozpościera Krzyż, który dla nas jest symbolem zwycięstwa i symbolem obecności Boga.

Prawdziwie wierzymy w tą obecność Boga, obecność która jest konieczna w życiu każdego chrześcijanina, obecność dzięki której człowiek może wszystko?